Beherend apotheker Denise van Vessem is áltijd bezig met het verbeteren van de gezondheid van haar patiënten. Daarvoor is samenwerking met huisartsen essentieel, denkt ze. ‘Vaak zitten we op een eigen eilandje, het is dus een kwestie van de goede balans vinden.’
Wat haar werk als apotheker zo bijzonder maakt? Lang hoeft Denise van Vessem niet na te denken. ‘Ik heb geleerd om op molecuulniveau te snappen hoe het menselijk lichaam werkt. Dat vond ik tijdens mijn opleiding al superinteressant. Dat ik dat nu dagelijks kan toepassen om mijn patiënten te helpen, voelt als een dankbare taak.’
'Uiteindelijk heb je een gezamenlijk doel'
Denise, BENU apotheker
Denise zorgt voor de perfecte samenwerking tussen apotheker en huisarts
'Dat ik mijn kennis dagelijks kan toepassen om mijn patiënten te helpen, voelt als een dankbare taak'
Na haar studie Farmacie begon ze haar carrière als apotheker in opleiding in Amsterdam, waarna ze terechtkwam in IJsselstein. Daar vond ze een opleider met wie ze de passie voor het vak deelde. Dat ging zelfs zo ver dat er midden in de nacht een meta-analyse over nieuwe behandelingen bij Parkinson kon worden uitgewisseld. ‘Hij liet me zien dat een apotheker veel meer is dan iemand die simpelweg mensen aan de overkant van een balie helpt. Je moet inhoudelijk goed zijn, je expertise inzetten om patiënten van advies te voorzien en ze verder te brengen. Ik ben eigenlijk altijd op zoek naar verbeteringen en nieuwe methodes.’
Leiding aan een team van twintig
Het is de mentaliteit die ze nu vijf jaar later, als beherend apotheker, aan haar team probeert over te brengen. Denise geeft leiding aan een team van zo’n twintig medewerkers, waaronder (zorg-)assistenten, een farmaceutisch manager en een apotheker in opleiding. Ook is zij clustermanager van een viertal apotheken in de regio. Basis is ‘haar’ apotheek in Bodegraven, die onderdeel uitmaakt van een anderhalvelijnscentrum. ‘Ik werk hier met leergierige collega’s, die graag mensen helpen en mij ook iedere dag beter maken.’
'Het polyfarmacie-gesprek moet je zien als een soort apk voor de medicatie die mensen slikken'
Naast haar leidinggevende rol geniet Denise er nog steeds van om op ‘de vloer’ te staan. Klanten helpen, verdiepende gesprekken voeren – de zogenaamde periodieke medicatiebeoordelingen die de apotheek aanbiedt –, ze kan er geen genoeg van krijgen. ‘Het polyfarmacie-gesprek moet je zien als een soort apk voor de medicatie die mensen slikken. Je neemt alles door, kijkt naar het ziektebeeld, luistert goed en stelt waar nodig samen met de huisarts een plan op. Daar kun je mensen enorm mee helpen: Exact datgene dat mij de meeste voldoening geeft.’
Afstemming met huisarts
Essentieel voor goede zorg is die afstemming tussen apothekers en huisartsen, vindt Denise. En daar schort het regelmatig aan, zo heeft ze in het verleden ervaren. ‘Het is bekend dat artsen en apothekers vaak op een eigen eilandje zitten, overtuigd van hun eigen gelijk. In mijn optiek zijn artsen over het algemeen wat pragmatischer en zijn apothekers meer van de nauwkeurigheid. .’ Een reden om een goede balans te vinden tussen de twee. Die heeft ze in Bodegraven gevonden. ‘Ik overleg vele malen per dag met mijn huisartsen. Het helpt natuurlijk dat we in hetzelfde gebouw zitten. We investeren in elkaar door ook informeel bij elkaar langs te lopen. Wat dat betreft is het wederzijds vertrouwen gegroeid.’
Wat het grote voordeel van ‘korte lijntjes’ en wederzijds vertrouwen is: je komt sneller tot resultaat voor de patiënt. ‘Ik heb apotheken meegemaakt waarbij je dagen moest wachten op een bepaalde labwaarde van een huisarts. Dan werkten systemen weer niet samen. Of moest alles per telefoon of email. Nu stuur ik de huisarts een kort berichtje via ons interne systeem of loop ik gewoon even binnen.’ Een ander voorbeeld: het medicijntekort. Op dit moment zijn er circa 2.300 geneesmiddelen niet beschikbaar, waarvoor oplossingen moeten worden bedacht. Denise: ‘We bieden dan andere medicijnen aan. In Bodegraven hebben we een systeem waarbij ik vaste omzetafspraken maak met de artsen wanneer een medicijn er niet is, dit voorkomt dat we voor ieder recept moeten bellen. Ook krijg ik veel vrijheid om ook in andere situaties zelfstandig een alternatief te bespreken met de patiënt, hetzij op eigen verzoek of dat van de huisarts. Dit werkt erg efficiënt, waardoor ik tijd overhoud voor andere werkzaamheden.’
Wederzijdse hulp
Een ander mooi aspect: je kunt elkaar beter maken. ‘Kortgeleden kwam een jonge vrouw bij mij aan de balie. Ze had van de huisarts een opiaat voorgeschreven gekregen voor extreme rugpijn. Maar ze had een baby van 6 weken en vertelde dat ze borstvoeding gaf. Dan gaan bij mij meteen de alarmbellen af. Daar heb ik de arts wel op gewezen. ‘Wat goed dat je dit aangeeft’, kreeg ik terug. En de vrouw kreeg een ander medicijn voorgeschreven.’
Aan de andere kant nemen huisartsen Denise en haar collega’s weer werk uit handen. ‘In het laatste overleg hebben we geconstateerd dat een bepaald hormoon veel bijwerkingen heeft. Daarop heeft mijn apotheker in opleiding een uitdraai gemaakt van alle mensen die via onze apotheek dat hormoon gebruiken, waarop vervolgens de huisarts een terugroepactie deed. Dat gaat heel efficiënt, en scheelt ons ook weer tijd.’
Samenwerkingen in Bodegraven
De positieve ervaringen bij haar apotheek inspireerden Denise om nog meer samenwerkingen op te zoeken in Bodegraven. ‘Ik zit nu in het bestuur van Stichting Samen Gezond Bodegraven, een wijksamenwerkingsverband van zorgverleners dat van alles organiseert om buurtbewoners te koppelen aan de juiste instanties. We organiseren zorgmarkten en zijn uitvoerders van een sociale kaart, waarmee we zaken als depressie en eenzaamheid belichten en een grote, maatschappelijke rol innemen binnen onze gemeente.’
'Uiteindelijk heb je een gezamenlijk doel: het beste voor de gezondheid van de patiënt'
Verder is ze op dit moment bezig met het onderzoeken naar de rol van de apotheker binnen het lokale zorgpad psychiatrie. ‘Ik zou het enorm gaaf vinden wanneer je als apotheker een grotere rol kunt spelen in het team van zorgverleners. Dat team staat om een patiënt heen. Dit gaat in de eerstelijnszorg al goed, maar kan verbeterd worden in de tweede lijn. Het hele idee van toekomstbestendige zorg is natuurlijk dat je als zorgverleners onderling het contact méér opzoekt en probeert minder in hokjes te denken.
Denise doet er vanaf haar ‘eilandje-dat-geen-eilandje-moet-zijn’ kortom alles aan om de verbinding met andere zorgverleners te houden. ‘Uiteindelijk heb je een gezamenlijk doel: het beste voor de gezondheid van de patiënt. En samen bereik je op dat vlak nu eenmaal meer.’